شما به فلسفه زندگي نياز داريد
من در حد بسيار بالايي در مورد آينده كشور كره خوشبين هستم . مملكت با گام بلند و سريعي به رشد خود ادامه خواهد داد . و نسل جديد خيلي بهتر از نسلهاي گذشته به نظر مي رسد . از لحاظ بدني نسل زمان من خيلي كوتاه قد تر هستند چون ما غذاي كافي براي خوردن نداشتيم و وقتي كه در خانه درس مي خوانديم روي زمين مي نشستيم ، اينها عواملي است كه از رشد انسان جلوگيري مي كند .
در زمانيكه متوسط قد مردان حدود يكصد و شصت سانتيمتر بود در ميان آنان فردي با قد يكصد و هشتاد يك غول محسوب ميشد . امروزه دانش آموزان و دانشجويان كره اي بطور متوسط ده سانتيمتر از افراد مسن تر بلندقدتر شده اند . و استخوان بندي جوانان نسل جديد قويتر است . چند سال پيش وقتي اونيفرم مدارس منسوخ گرديد و به دانش آموزان اجازه داده شد كه به انتخاب خود لباس بپوشند به سختي ميتوان از دور اختلاف قد يك دانش آموز دبيرستاني را از يك بزرگسال تميز داد .
اين روزها جوانها خوب تغذيه مي شوند ، خوب لباس مي پوشند و كاملا تندرست هستند . به همين دليل اين ملت از جوانان براي ساختن آينده انتظارات فراواني دارد . بنابراين من ” ممكن هاي” گوناگوني را مي بينم و اينهاست كه به من نيرو مي دهند .
نياز اساسي براي تبديل ” ممكن ها ” به واقعيت ها چيزي است كه بايد همگام با آن ايجاد شود و آن فداكاري و از خود گذشتگي است . ظاهر و باطن شما بايد با هم همساز باشند ، هدفهايتان بايد به بلنداي قامتتان و صبر و بردباريتان به وسعت تمام وجودتان باشد . براي اينكه درون و بيرونتان يكسان پرشكوه و متعالي شود بايد براي خود فلسفه زندگي داشته باشيد . اغلب مردم وقتي كلمه ” فلسفه ” بگوششان مي خورد فكر مي كنند فلسفه چيزي خارج از دسترس و بسيار مشكل و پيچيده است . اين مهم نيست كه شما چكاره هستيد ، فقط خود را در مسير اصلي زندگي قرار دهيد ، و به خاطر منافع جامعه در آن غوطه ور شويد . همين كافي است .
بعنوان مثال ، شما بايد يك احساس واقعي و روشن از ارزشها داشته باشيد ، استاندارد مشخصي را براي به دست آوردن و استفاده پول براي خود در نظر بگيريد و به كشورتان عشق بورزيد . اگر از اين دستورات پيروي كنيد يقينا زندگي با سعادتي در پيش خواهيد داشت .
جواني همان آمال و آرزوها مي باشد . جواني مرحله تحقق پذيري ممكن ها است ، اما قبل از آنكه تحت جاذبيت ممكن ها قرار بگيريد وجود يك بينش فلسفي براي روند حركت زندگيتان بسيار ضروري و با اهميت است .
من خوشبين هستم ، اما بايد اعتراف كنم كه همواره براي پاره اي از مسائل آموزشي و تربيتي امروز كره دچار شك و بيم هستم . گرچه سيستم هاي آموزشي كره قطعا توانايي انتقال دانش را به دانش آموزان داراست ، ولي احساس مي كنم گره ها و نقاط كوري در رشد شخصيت دلخواه جوانان وجود دارد . هر چند عوامل مختلفي اين موضوع ر تحت تاثير خود قرار داده اند ، اما اعتقاد راسخ دارم كه مهمترين اشكال سيستم ” بمير و بدم ” امتحانات ورودي دانشگاه ها يا به اصطلاح كنكور مي باشد .
توجه بيش از اندازه والدين به فرزندان و عدم وجود دانش اجتماعي و عمومي در نسل مسن تر براي انتقال به نسل جوان از ديگر مسائل است . من يك مربي يا معلم نيستم . تنها يك مدير اجرائي هستم كه فارغ التحصيلان را براي كار در شركت استخدام مي كند . در اصطلاح و زبان تجاري ، من شخصي هستم كه افرادي را كه توسط خانواده ها و مدارس تحويل جامعه داده شده اند به كار ميگيرم . به عنوان يك كارفرما نگرانيهاي بسياري در ذهن دارم .
اولين چيزي كه آزارم مي دهد اينستكه ، امروزه يك روند فكري آشفته اي در افراد به وجود آمده كه فقط طالب سودها و درآمدهاي سهل الوصول هستند . شايد به خاطر همين است كه مردم به دست آوردهاي اندك قانع و خشنود مي شوند . همواره به دنبال آسايش كوتاه مدت و زودگذر هستند . به جاي اينكه جسارت و شهامت مبارزه با مشكلات را در خود پرورش داده تا در دراز مدت و در سطوح بالاتر كسب موفقيت نمايند و مسيري را انتخاب كنند كه در بردارنده فلسفه زندگي باشد ، به كارهايي قانع مي شوند كه منافع كوتاه مدت را تامين مي كند . ادامه دارد …
كيم-وو-چونگ
