کتاب فلسفه به وقت سه صبح

فلسفه به وقت سه صبح

درباره کتاب فلسفه به وقت سه صبح : “سه صبح” هیچ ربطی به ساعت سه صبح ندارد. سه صبح اسم یک مجله است که محتوایش همانند اسمش نامتعارف است. همان‌طور که ساعت سه صبح گویی که در حاشیه و برکنار از همه دیگر ساعت‌های روز است و معلوم نیست شب است یا روز،  مباحث این مجله هم با دیگر مباحث متعارف و مطرح، تفاوت دارد. شعار مجله هم این است که ما علیه هر چیزی هستیم که رایج است. اما در فلسفه چه چیزی رایج است و این کتاب علیه چه چیزی است؟

کم نیست کتاب‌های فلسفی که درون‌مایه آنها گفتگو باشد. بیشتر این‌گونه آثار شامل گفتگوهایی با اهل فلسفه هستند که با این هدف منتشر می‌شوند که کلیاتی عمومی و همه‌فهم در اختیار خوانندگان عام قرار دهند.

به همین دلیل محتوای آنها ساده است. اما این کتاب برعکس است. مصاحبه‌ها کاملا تخصصی است و مباحث از جنس کلیات و مطالب عمومی نیست. به همین دلیل به‌کار کسانی می‌آید که با حال و هوای فلسفه‌های دانشگاهی و تخصصی تحلیلی و قاره‌ای آشنایی خوبی داشته باشند؛ به‌طور مشخص منظور استادان، پژوهشگران و دانشجویان تحصیلات تکمیلی است.

ظاهرا عنوان نامتعارف کتاب بسیاری را به این گمان انداخته که با کتابی ساده و مقدماتی سروکار خواهند داشت. اما اگر کسی با چنین توقعی به سراغ کتاب برود، گیج می‌شود. برای مثال گفتگوی هشتم که با پروفسور تری پینکارد درباره میراث ایده‌آلیسم آلمانی انجام می‌شود، فوق‌العاده دشوار و تخصصی است، و در عین‌حال برای علاقمندان بسیار جالب و آموزنده.

کتاب فلسفه به وقت سه صبح  مجموعه‌ای فراهم آمده از دوازده مصاحبه است که با یک فیلسوف تحلیلی سفت و سخت، به نام تیموتی ویلیامسن، آغاز می‌شوند و با فیلسوفی قاره‌ای متخصص در فلسفه هایدگر به پایان می‌رسد؛ فیلیکس اُمارچادا. این مصاحبه‌ها طیفی را تشکیل می‌دهند که از فلسفه تحلیلی آغاز می‌شود و به تدریج رقیق می‌شود و سپس به فلسفه‌های قاره‌ای می‌رسد. هفت مورد در حوزه فلسفه تحلیلی و پنج‌تا در حال‌وهوای فلسفه‌های قاره‌ای. مباحث دسته اخیر به فلسفه‌های آلمانی اختصاص دارد که منبع اصلی همه فلسفه‌های قاره‌ای است. بنابراین دیگر فلسفه‌های قاره‌ای، از جمله جریان‌های فرانسوی، غایب‌اند. در میان فلسفه‌های آلمانی هم ایده‌آلیسم آلمانی قرن هجدهم و نوزدهم سهم عمده را دارد.