درباره کتاب : نویسنده این کتاب کریستوفر کنورتی، کارگردان و تهیهکننده سینما و رماننویس انگلیسی و مترجم آن محمد ارژنگ است. کتاب ۱۱ فصل دارد که نویسنده در قالب آنها بهترین شیوهها درباره کارگردانی و تصویربرداری صحنههای گفتوگو در یک فیلم سینمایی یا سریال تلویزیونی را آموزش داده است. عناوین فصول کتاب به ترتیب «اختلاف»، «افزایش تنش»، «اثبات برتری»، «مکالمه گروهی»، «مرتبط کردن شخصیتها»، «افشای نکتهای از داستان»، «گفتوگو حین حرکت»، «احساسات شدید»، «رابطه نزدیک»، «مکالمات تلفنی» و «صحنهپردازی خلاقانه» هستند. در قسمتی از مقدمه نویسنده بر این کتاب میخوانیم: «کارگردانانی که صحنههای گفتوگو را خلاقانه به تصویر میکشند، در واقع درونمایه فیلمنامه را متبلور میکنند. شما نباید دوربین یا بازیگر را صرفا به این دلیل جابهجا کنید که توجه بیننده را جلب کرده باشید، بلکه شما میتوانید صحنه را هوشمندانه بپردازید تا معنای آن را عمیقتر کرده و تاثیری قدرتمندتر خلق کنید.
درباره کتاب : این کتاب با شفاف سازی مقوله هنر آینده گرا و تبیین نقش های گوناگون آن، تصویری از نقش هنر در فرایند پیشبرد و تحقق چشم انداز بیست ساله ارائه می دهد و نتایج آن می تواند برای آینده پژوهان، جامعه هنری و سیاست گذاران متعهد کشور در دو حوزه فرهنگ و هنر، مورد استفاده قرار گیرد.مباحث نظری این کتاب در زمینه آینده پژوهی و هنر آینده گرا آنقدر غنی است که می تواند منبع مطالعاتی مناسبی برای آینده پژوهان و هنرمندان متعهد کشور باشد.
نویسندگان : ویلم فلوسر ،گرگوری پاسکالیویس ،مارک ماس و ...
مترجم : محمد غفوری
نوبت چاپ : ۱
قطع : رقعی
تعداد صفحات : ۲۹۱
انتشارات : آگه
شابک : ۹۷۸۹۶۴۳۲۹۳۳۲۱
درباره کتاب : آنچه عکاسى را بیش از دیگر محصولات فرهنگ دیدارى به تاریخنگارى نزدیک مى کند، پیوندِ نمایهاىِ عکس با واقعیت است؛ پیوندى که از همان دهههاى نخست پیدایش عکاسى مهمترین امتیاز عکس بر دیگر دستساختهاى دیدارىِ انسان تا آن هنگام ــ نقاشى، گراوور و ... ــ به شمار مىآمد.
از این قرار، عکس بهمثابه رونوشت و نسخهاى اصیل و مکانیکى از هستى اجتماعى و تاریخى، مىتوانست منبعى مستقیم و موثق براى دستیابى به بسیارى از واقعیتها و ازجمله واقعیتهاى گذشـته باشد، واقعیتهایى که از دستـرس و دایـرهى امکانات و توانایىهاى گفتمان نوشتارى و مشتقات آن به دور بود. این مسئله اکنون در تاریخ نظریهى عکاسى به مسئلهاى کلاسیک بدل شده است؛ به این معنا که بهرغم کهنگى، قدمت و فراوانى متونى که دربارهى عکاسى نوشته شده، هنوز هم موضوع اصلىِ گمانهزنىهاى نظرى در این زمینه است. مقالههایى که در این مجموعه گردآوری و ترجمه شدهاند میکوشند پرتوهایى بر این مسئله بیفکنند.
درباره کتاب : وقتی چند دقیقه «کار اجرایی نکردن» بدون «خاموش شدن» را برای مغزمان فراهم می کنیم، شبکه ای از نقاط مختلف مغزمان روشن می شود که به آن شبکه ی حالت پیش فرض می گویند. فعالیت این شبکه، برای مغز ما مزایای بسیاری زیادی دارد. هنگامی که این شبکه روشن می شود، آرامش ، خودشناسی و خلاقیت بیشتری پیدا می کنیم. اما اگر نخواهیم منتظر لحظه هایی شبیه لحظه ی کشف ارشمیدس (در حمام !) بمانیم، چطور می توانیم خودمان این شبکه را در مغزمان فعال کنیم و از اثرات خوب آن بهره ببریم ؟ یکی از راه های بسیار مناسب فعال کردن این شبکه، رنگ آمیزی نقش ها و طرح هایی با ویژگی های خاص است. در این کتاب ، طرح هایی برای شما برگزیده ایم که با هدف ما برای فعال کردن نواحی مغزی مربوط به خلاقیت و آرامش هماهنگی بیشتری داشته اند. برای رسیدن به چند دقیقه آرامش و لذت و در عین حال مغزی خلاق تر و با توانایی مدیریت بالاتر ، فقط به یک جای راحت و آرام ، چند مدادرنگی و یکی دوتا از نقش های این کتاب احتیاج دارید. استفاده ی منظم از این نوع رنگ آمیزی روزانه بیست دقیقه در اوج فشار کاری یا بعدازظهر، هنگام استراحت به تمامی افرادی که توانایی خلاقیت مغزشان نیاز دارند توصیه می شود.
درباره کتاب : یوریک کریم مسیحی در مقدمه این کتاب می نویسد: «برای نوشتن کتاب «در جهت عکس»، که میتوانم آن را جلد نخست کتابی بدانم که در دست دارید، نگاه و توجهام به طور عمده به عکسهای مشهور بود؛ هر چند غیر مشهور نیز بینشان کم نبود. عکسهایی آشنا هم برای اهل فراهنگ و هنر، و هم کمابیش برای همه. عکسهایی که معنا و مفهوم آنها، و تاویل و تفسیرشان، بارها از سوی نویسندگان و منتقدان و عکسشناسان کاویده شده بود و امیدم بر آن بود که بتوانم نگاهی نو و شخصی بر آنها بیفکنم. اما در نگاهم کن! خیالم کن» اغلب بر روی عکسهایی نه چندان آشنا دست گذاشتهام، هر چند عکسهای آشنا نیز بینشان کم نیست. از همین روی به جستوجوی بیشمار عکس رفتم برای گزیدن و برگزیدن چند ده تا از آنها برای «نگاهم کن! خیالم کن!». نتیجه جستوجویم در میان هزاران عکس قدیم و جدید مواجه شدنم با واقعیتی بود که عکاسی داشته از پیداییاش تا کنون بیسر و صدا مرتکبش میشده است. مرور چند هزار عکس را برای برگزیدن و برگزیدن چند ده تا از آنها برای «نگاهم کن! خیالم کن!» من را چنان با سیمای خونین دنیای امروز مواجه کرد که پس از هر گردشی و بازگشتن به میز کارم روان خود را افسرده و سیمای خود را خونین میدیدم.
درباره کتاب : این کتاب همان طور که از عنوان آن پیداست، درباره چگونگی تولید فرم های مختلف و شکل گیری آنها در دستگاههای موسیقی ایرانی است.در بخشی از این کتاب می خوانید:« در سال ۱۳۵۰ با تاسیس هنرکده موسیقی ملی در محل هنرستان عالی موسیقی ملی، ضمن تدریس دروس مختلف موسیقی ، تدریس درس " فرم و آفرینش در موسیقی ایران " هم به عهدهی من واگذار شد. قبل از آنهم در دوره متوسطه هنرستان، تدریس این درس با عنوان "فرم موسیقی ایران" با من بود( قبل از من هم آقای حسین دهلوی و قبل از ایشان همفکر می کنم شادروان روحالله خالقی آن را تدریس میکردند). این مقاله در سال ۱۳۵۲ برای تدریس در هنرکده موسیقی ملی بهوسیله نگارنده نوشتهشده است و اینک که اقدام به چاپ آن می کنم، لازم دانستم دوباره آن را بازنگری کرده و با افزودن مطالبی به همراه مثالهای بیشتر، قدری آن را پربارتر و کاملتر کنم».
دیدگاهها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.